Hoe gaat het bij de Hogerhorstjes in Kenia?
Door: Miriam
Blijf op de hoogte en volg Hogerhorstjes
28 Augustus 2015 | Kenia, Ukunda
Hé hallo, ik laat weer even wat van me horen. Op dit moment zit ik aan de keukentafel. Ik wilde met de kids naar het strand. Dit keer had ik alles goed voorbereid om op tijd te gaan.... Komt er ineens een donkerblauwe lucht aan en begint t keihard te regenen. Echt ik ga hier een bord ophangen met de tekst; het loopt altijd anders. En de Nederlanders hebben de klok, maar de Kenianen de tijd!
Sacha is eergisteren vertrokken naar Nairobi, een dagreis van hier. Je rijdt over 500 km 12 uur. Soms zijn de wegen stuk en dan rijd je door het zand om de weg heen. Soms rijdt er een verhicle met 20 km per uur wel 20 km lang voor je zonder dat je kunt inhalen, reken uit je winst! Hij heeft daar bij het immigratiekantoor formulieren ingeleverd voor onze verblijfsvergunning/werkvergunning. Dan word hij verwezen van het ene loket naar het andere. Hij staat weer een uur in de rij per loket. En bij ieder loket krijg je weer andere informatie. Het schiet lekker op. Na dit gebeuren is Sas op pad gegaan voor auto's. We hebben een auto nodig en een voordeel van de autotocht naar Nairobi is dat Sas nu zeker weet dat we een 4 wheel drive nodig hebben. Een gewone auto rijd je in een jaar tijd helemaal af! Alleen kosten de auto's hier veel meer geld dan in NL. De auto's die in NL bijna zijn afgeschreven, daar vragen ze hier nog gerust 5000,- euro voor! En je moet net als bij een keuken showroom flink afdingen. Het zal ook wel zijn dat ze een hoge prijs noemen omdat je een mazungu/blanke bent. De Kenianen denken echt dat als je blank bent, dat je makkelijk een dure auto kunt betalen. Het is vandaag onze trouwdag, dus ik heb al gezegd tegen mijn Hemelse Papa dat een goede, betrouwbare en niet dure, gelijk inpakken en wegwezen auto, mij een mooi kado lijkt voor ons 17 jarige huwelijk! We trust God in everything!
Het bijzondere is dat Evance, de chauffeur van het Compassion project, waar wij 2 jaar geleden hebben gelogeerd, 3 dagen geleden naar mij appte en vroeg of Sacha tel contact met m wilde opnemen. En dit gesprek heeft eraan bijgedragen dat Evance Sacha nu helpt met het vinden van de juiste dealers, want Evance weet de weg daar! Mooi hè! Dat noem ik nou God in cognito.
Ondertussen ben ik met de kids op het compound en ik moet zeggen dat tussen de ruzietjes door, de kids het heel goed doen samen. Ze leren de confrontatie aan te gaan met elkaar, ze moeten het conflict wel oplossen, want ze lopen elkaar direct weer tegen het lijf. Je kunt hier niet op de fiets even weg vluchten. Doordat de kids zichzelf moeten vermaken met weinig afleidingen, zijn de kids na een paar verveeldagen creatief geworden. Ze koken samen, versieren de tafel met bloemen. Ze hebben een doos met een cartrol gemaakt om Sarah d'r spullen naar boven te hijsen en ze spelen tafeltennis op de salontafel. Ze hebben van hun tante een soort dagboekje gekregen waarin ze schrijven. De jongens hebben vaak geen zin om te schrijven, maar ik zie dat het wel belangrijk is voor het verwerken van hun emoties en gewoonweg om de Nederlandse schrijfkunst te blijven verstaan!
Voor mij is het prettig om tijd te hebben voor de opvoeding, te lezen en te schrijven, na te denken over de dingen van het leven; wie ben ik en wat heb ik te geven. Ook vind ik het leuk om met de mensen met wie ik in gesprek kom, te praten over gezonde voeding en hier de juiste producten te vinden. Zo heb ik palmsuiker en kokosolie gevonden! En kippen van een farm! Ik hoef ze niet zelf te plukken hoor, maar het zijn heuse scharrelkippen die niet op de vuilnis leven, dus goed voedsel krijgen. Want je bent wat je eet hè! En niet alles wat eetbaar is, is ook voedsel! Oké, weer even genoeg gepreekt;)
Tot zover weer even jullie bij gepraat en ik hoop snel weer van mij te laten horen! Het leven is een groot avontuur en ik weet niet altijd waar de weg heen gaat, maar ik weet wel wie mijn Gids is! Xx
Sacha is eergisteren vertrokken naar Nairobi, een dagreis van hier. Je rijdt over 500 km 12 uur. Soms zijn de wegen stuk en dan rijd je door het zand om de weg heen. Soms rijdt er een verhicle met 20 km per uur wel 20 km lang voor je zonder dat je kunt inhalen, reken uit je winst! Hij heeft daar bij het immigratiekantoor formulieren ingeleverd voor onze verblijfsvergunning/werkvergunning. Dan word hij verwezen van het ene loket naar het andere. Hij staat weer een uur in de rij per loket. En bij ieder loket krijg je weer andere informatie. Het schiet lekker op. Na dit gebeuren is Sas op pad gegaan voor auto's. We hebben een auto nodig en een voordeel van de autotocht naar Nairobi is dat Sas nu zeker weet dat we een 4 wheel drive nodig hebben. Een gewone auto rijd je in een jaar tijd helemaal af! Alleen kosten de auto's hier veel meer geld dan in NL. De auto's die in NL bijna zijn afgeschreven, daar vragen ze hier nog gerust 5000,- euro voor! En je moet net als bij een keuken showroom flink afdingen. Het zal ook wel zijn dat ze een hoge prijs noemen omdat je een mazungu/blanke bent. De Kenianen denken echt dat als je blank bent, dat je makkelijk een dure auto kunt betalen. Het is vandaag onze trouwdag, dus ik heb al gezegd tegen mijn Hemelse Papa dat een goede, betrouwbare en niet dure, gelijk inpakken en wegwezen auto, mij een mooi kado lijkt voor ons 17 jarige huwelijk! We trust God in everything!
Het bijzondere is dat Evance, de chauffeur van het Compassion project, waar wij 2 jaar geleden hebben gelogeerd, 3 dagen geleden naar mij appte en vroeg of Sacha tel contact met m wilde opnemen. En dit gesprek heeft eraan bijgedragen dat Evance Sacha nu helpt met het vinden van de juiste dealers, want Evance weet de weg daar! Mooi hè! Dat noem ik nou God in cognito.
Ondertussen ben ik met de kids op het compound en ik moet zeggen dat tussen de ruzietjes door, de kids het heel goed doen samen. Ze leren de confrontatie aan te gaan met elkaar, ze moeten het conflict wel oplossen, want ze lopen elkaar direct weer tegen het lijf. Je kunt hier niet op de fiets even weg vluchten. Doordat de kids zichzelf moeten vermaken met weinig afleidingen, zijn de kids na een paar verveeldagen creatief geworden. Ze koken samen, versieren de tafel met bloemen. Ze hebben een doos met een cartrol gemaakt om Sarah d'r spullen naar boven te hijsen en ze spelen tafeltennis op de salontafel. Ze hebben van hun tante een soort dagboekje gekregen waarin ze schrijven. De jongens hebben vaak geen zin om te schrijven, maar ik zie dat het wel belangrijk is voor het verwerken van hun emoties en gewoonweg om de Nederlandse schrijfkunst te blijven verstaan!
Voor mij is het prettig om tijd te hebben voor de opvoeding, te lezen en te schrijven, na te denken over de dingen van het leven; wie ben ik en wat heb ik te geven. Ook vind ik het leuk om met de mensen met wie ik in gesprek kom, te praten over gezonde voeding en hier de juiste producten te vinden. Zo heb ik palmsuiker en kokosolie gevonden! En kippen van een farm! Ik hoef ze niet zelf te plukken hoor, maar het zijn heuse scharrelkippen die niet op de vuilnis leven, dus goed voedsel krijgen. Want je bent wat je eet hè! En niet alles wat eetbaar is, is ook voedsel! Oké, weer even genoeg gepreekt;)
Tot zover weer even jullie bij gepraat en ik hoop snel weer van mij te laten horen! Het leven is een groot avontuur en ik weet niet altijd waar de weg heen gaat, maar ik weet wel wie mijn Gids is! Xx
-
28 Augustus 2015 - 15:44
Ben En Annet:
Hoi Miriam,
Wat leuk om weer van jullie te lezen. En herkenbaar dat vaak het allemaal anders gaat dan je vantevoren bedenkt! Wij zeiden vaak tegen elkaar: T.I.K (This Is Kenya!)
Gods zegen!!!!
Groeten Ben en Annet Omondi -
28 Augustus 2015 - 21:44
Ara En Cock:
Miriam, mooi om je verslagje te lezen. Hopelijk gaat het lukken met het vinden van een goede auto. Geduld is een schone zaak zegt men hier maar in Kenia is dat zeker van toepassing. Geniet van je omgeving en elkaar. Een hartelijke groet. -
30 Augustus 2015 - 20:09
Cor Hermsen:
Vandaag voor het eerst deze site gezien op Facebook.wij feliciteren julli nog met de trouwdag en ook met je verjaardag.wat wij tot nog toe gezien en gelezen hebben gaat het julli vrij goed af,petje af,chapeau.wij hopen voor julli dat alles goed komt en je er een fijne tijd mogen hebben.je hoort nog van ons,trouwens je cluppie verloren. -
04 September 2015 - 10:49
Mireille:
Hoi Miriam, nou wat leuk om je via deze blog te mogen volgen. Nog van harte met jullie jubileum en fijn om te lezen dat jullie het goed maken! Ik herken veel dingen uit je verhalen van de tijden dat ik in onderontwikkelde landen (Haiti en India) was. Brings back memories ;) geniet van dit geweldige avontuur en ik verheug me op het lezen van je volgende blog.
Xxx, Mireille -
15 September 2015 - 16:03
Gelfke:
Hoi Miriam,
Goed om van jullie te horen. Ik begrijp dat je eindelijk tijd :-) hebt en relaxed weer verder kunt gaan. haha. Doe de kinderen de groeten en Samuel een dikke knuffel. tot ziens, Gelfke
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
